Interview met Jaap

Op de Mavo regelde hij dat zijn moeder snel een handtekening onder zijn gekozen vakkenpakket zette voordat zijn vader thuis kwam. Tekenen leek hem een uitstekend idee in plaats van Duits. Dat-ie daar spijt van zou krijgen, had hij pas door toen zijn studieboeken werden uitgedeeld. “Wist ik veel dat ik drie dikke pillen over kunstgeschiedenis uit mijn hoofd zou moeten leren,” lacht hij.

Jaap was op de middelbare school vaker niet aanwezig dan wel. Hij had altijd al interesse in commercie en thuis werd hij omringd door autoliefhebbers. Dat maakte dat hij naar de IVA in Driebergen ging en in 2 jaar tijd zijn Mbo-diploma haalde. “Die school heeft mij mede gevormd,” vertelt hij over zijn vervolgopleiding. “Gladgeschoren, in pak met stropdas, werd ik klaargestoomd voor het werkleven. Die structuur was wel goed voor mij,” blikt hij terug. Hij liep stage bij een autodealer en kwam er al snel achter dat hij toch geen verkoper wilde zijn. De Hbo-opleiding Bouwmanagement en Vastgoed deed destijds zijn intrede. Tot die tijd had hij niets met de bouw en zeker niet met het technische gedeelte. “De knop ging om en ik heb het onwijs naar mijn zin gehad tijdens die opleiding. Dat ik iets met projectontwikkeling wilde doen, werd opeens heel duidelijk,” legt hij uit.

Jaap heeft er nooit een seconde bij stil gestaan om in het bedrijf van zijn vader te gaan werken. “Van Rhijn Bouw was echt iets van mijn vader. Ik sta ook heel open in het leven en ik zie wel wat er op me afkomt, dus deze uitkomst is voor mij nooit een uitgestippelde reis geweest,” vertelt hij openhartig. Zijn vader heeft dan ook nooit zijn zoons de bouw ingetrokken. Thuis sprak vader Jan niet over het werk en er was een duidelijke lijn; eerst ergens anders ervaring opdoen.

Zijn carrière in de projectontwikkeling begon bij de plaatselijke woningcorporatie. Jaap ondersteunde de projectleiders en -ontwikkelaars. “Bij de nieuwbouwprojecten dacht ik mee in de ontwikkelfase en bij herstructureringsprojecten hielp ik bewoners met het vinden van nieuwe huisvesting. Ook begeleidde ik bewoners tijdens renovatieprojecten,” legt hij uit. Jaap heeft dus ook aan de andere kant van de tafel gezeten en dat maakt dat hij zijn opdrachtgevers in zijn huidige rol goed begrijpt. In die periode was hij eens in de twee weken een dag vrij. “Maar dat kwam in ons woordenboek niet voor,” lacht hij. Op zijn vrije dag werkte hij bij Van Rhijn Bouw voor het vastgoedbezit.

Na 4 jaar woningcorporatie werd er aan Jaap gevraagd of hij in dienst wilde komen. “Ik twijfelde of ik überhaupt wel in het familiebedrijf wilde stappen,” laat hij weten. “Ik was er zelf helemaal niet mee bezig en zat op m’n plek bij de corporatie. Uiteindelijk leek het me toch wel heel leuk en werd ik collega projectontwikkelaar.

De vraag voor overname kwam en hij wist meteen dat hij dat wilde. “Pas toen ik hier ging werken kreeg ik echt een band met het bedrijf en ontstond de liefde ervoor,” vertelt hij. De keuze voor overname is dus echt gegroeid en was geen uitgemaakte zaak van jongs af aan wat veel mensen denken.

“Ik haal mijn inspiratie uit de omgeving en uit de mensen waar ik contact mee heb,” vertelt hij. “Ik geloof erin dat je met inzet en geloof in jezelf heel ver komt.” Dat ervaarde hij in het bijzonder toen hij de Mont Ventoux op fietste om geld op te halen voor een initiatief voor vrienden die hun kind verloren aan kanker. “Van te voren had ik niet veel geoefend,” geeft hij eerlijk toe. ‘Ik zie het wel’ dacht hij. “Ik ben daar echt puur op doorzettingskracht in geslaagd, want lichamelijk was ik helemaal op.” Hij dwong zichzelf alleen nog maar naar zijn voorwiel te kijken en het voelde alsof hij even de wereld om hem heen uitschakelde. “Dat je met je mindset dus heel veel kan bereiken, had ik nog nooit zo ervaren,” voegt hij daaraan toe. En zo staat hij ook in zijn werk. “Positief en je hoofd niet laten hangen!”

Zijn werk beslaat het hele traject voorafgaand aan de bouw. Veel contact met externe samenwerkingspartners, kansen zien, kansen pakken. Jaap staat bekend als de creatieve van de drie-koppige directie. En ook als de soms ietwat onhandige. Vanaf zijn 14e is Kirsten zijn jeugdliefde en zij is ondertussen wel gewend aan zijn impulsiviteit. “Ik ben degene die in zijn enthousiasme tegen een glazen deur oploopt, omdat er verderop iets te doen of te zien valt en dan vergeet ik haast alles om me heen,” geeft hij als voorbeeld. Op de vraag hoe zijn vrienden hem zien volgt een lach. “Van hen mag ik niks meer organiseren, want die worden zenuwachtig van mijn op-het-laatste-momentacties.”

Jaap is een vrije denker en houdt niet van kaders. “Van mij moet je bijvoorbeeld ook geen uitgekauwde werkinstructies verwachten. Je krijgt bij mij de vrijheid en het vertrouwen om je werk op jouw manier te doen.” Volgens Jaap moet werken ook gewoon leuk zijn en alles wat je in het belang van het bedrijf doet is in de basis goed. Hij denkt dat je het bij Van Rhijn Bouw erg naar je zin hebt als je zelf initiatieven neemt en nodigt je graag uit voor een kop koffie (of thee voor de liefhebber) als jij het ook graag net even anders doet dan anders.