Interview met Marianne

Met de gedachte om ooit eens een eigen bedrijf te starten, volgde Marianne de detailhandel opleiding. Ze groeide bij Perry Sport door naar assistent bedrijfsleider, maar het op zondag moeten werken ging haar tegenstaan. Ze stapte het uitzendbureau Olympia
binnen en ze vertelde dat ze aan zíj́n kant van de tafel wilde zitten. ‘Dat komt goed uit’, antwoordde de meneer met wie ze het gesprek had, ‘want ik ben hier de directeur’. Marianne werd intercedent en later vestigingsmanager. Na de geboorte van haar twee
kinderen wilde ze parttime werken dus keek ze om zich heen naar andere banen. “In mijn commerciële functie hield ik het meest van relatiebeheer, dus overstappen naar een functie enkel gericht op personeelszaken voelde heel logisch”, legt ze uit.

In 2002 begon haar carrière bij Van Rhijn Bouw en aanverwanten die destijds samen 135 medewerkers hadden. “Voor 2 dagen in de week, kun je het je voorstellen?” vraagt ze lachend. “Er was nog helemaal geen HR beleid,” legt ze uit. “Samen met oud-directeur Jan
van Rhijn heb ik alles mogen opzetten”, vervolgt ze. Een van de moeilijkste momenten in haar loopbaan was de reorganisatie die helaas moest plaatsvinden. “Dat ik collega’s moest vertellen dat hun dienstverband eindigde, vind ik nog steeds heel heftig om aan terug te denken”, vertelt ze openhartig. Waar ze met heel veel plezier aan terugdenkt zijn de personeelsuitjes. O.a. abseilen, skiën en high lands games met alle collega’s in een rok. Trots is ze erop dat ze mensen heeft zien groeien in hun functie en stappen heeft zien zetten.

Marianne is als het ware meegegroeid met het bedrijf. De huidige directie staat anders tegenover de rol van HR en personeel en dat omschrijft ze als een groeiproces in het HR beleid. De nieuwe generatie werkenden die er aan gaat komen heeft andere verwachtingen
van werken. Het IJsland model is bijvoorbeeld nu een trend. “Dat is 4 dagen werken en die 5e dag wordt gebruikt voor ontwikkeling. Door de verandering op de arbeidsmarkt moeten we nu veel creatiever kijken naar oplossingen, dus dit soort ontwikkelingen houden we in de gaten.” Ook legt ze uit dat duurzaamheid steeds belangrijker wordt, zéker in de zware beroepen. Vraagstukken als ‘hoe haal ik gezond mijn pensioen?’ en ‘hoe blijft de balans tussen werk en privé prettig’ houden haar bezig. “Uiteindelijk hebben we de zorg voor elkaar. Dus voor ons is het vooral de trends volgen en informatie ophalen zodat we hier als organisatie op kunnen anticiperen.”

Bijna elk weekend wordt er thuis een nieuw recept klaargemaakt. In de pizzaoven of op de green egg bijvoorbeeld. De gezelligheid en verbondenheid die eten met zich meebrengt vindt ze heerlijk. Het is dan ook niet gek dat Marianne gek is op muziek. Ze zingt als hoge sopraan in een gospelkoor. Als koor geven ze optredens op o.a. bruiloften, maar ook organiseren ze zomer- en kerstconcerten. Naast die verbondenheid houdt Marianne ook van vrijheid. Samen met haar man pakt ze -als het maar even kan- de camper om er op uit
te gaan. “Weekendje weg, stad bezoeken, fietsen mee”, somt ze op. “We zijn gek op Frankrijk, dus daar beginnen we eigenlijk altijd in de bouwvak. Vanuit daar kijken we waar we zin in hebben. Vaak door naar Italië, maar dit jaar waarschijnlijk door naar Spanje.
Heerlijk!”

Marianne is een echt mensenmens en kent alle collega’s goed. “Ik ben oprecht geïnteresseerd in iemands beweegredenen of hoe iemand in zijn vel zit zonder daarover te oordelen.” Het familiebedrijf vindt ze heel bijzonder. “Broers, neven, nichten, zoons,
dochters; velen van ons zíj́n echt familie, maar de rest van de collega’s maken ook echt deel uit van dat familiegevoel”, vertelt ze. “We hebben een open en familiaire cultuur. Partners en de kinderen kennen elkaar bijvoorbeeld ook goed, want ze mogen mee tijdens uitjes. Die saamhorigheid zorgt voor een hele fijne werksfeer,” sluit ze af.